کنترل رفتار کودک در دندانپزشکی


پایه و اساس دندانپزشکی کودکان بر توانایی هدایت و کنترل کودکان در تجربه های دندانپزشکی شان بنا شده است.

قدم اول در درمان دندانپزشکی کودک خردسال ایجاد رابطه موثر و صمیمی با وی است. درمان­ها باید قدم به قدم و از درمان ساده به سخت پیش رود تا آمادگی پذیرش در کودک ایجاد شود.

برای ایجاد رفتار مناسب کودک در مطب دندانپزشکی هم همکاری پزشک و پرسنل و هم همکاری والدین کودک لازم است.

مهمترین روش کنترل رفتاری کودک توضیح دادن و نشان دادن وسایل قبل شروع کار توسط دندانپزشک است.

به این شکل که برای هر کدام از وسایل دندانپزشکی و روش‌های درمان اصطلاح کودکانه‌ای را به کار می‌بریم تا کودک را با خود همراه کنیم و اعتماد کودک جلب شود.

کودکان از لحاظ رفتاری در مطب دندانپزشکی در سه دسته قرار میگیرند:

1- کودکانی که با دندانپزشک همکاری می‌کنند:

کودکانی کاملا آرام و بدون استرس و خوش اخلاق که درمان آن‌ها به خوبی و راحتی صورت می‌گیرد.

2- کودکان فاقد قابلیت همکاری:

کودکانی که نمی‌توانند با دندانپزشک ارتباط برقرار کنند و از انجام درمان جلوگیری می‌کنند.

که در این گروه در صورتی که همه روشهای کنترل رفتاری با شکست مواجه شد می‌توانیم سراغ سایر روش‌های درمان مثل آرامبخشی یا بیهوشی برویم.‌

3- کودکان با بیماری ذهنی:

این دسته نیز با روش‌های کنترل رفتاری و یا بیهوشی و آرامبخشی قابل درمان هستند.

نکاتی برای کنترل رفتار کودکان در دندانپزشکی: :

  • اولین جلسه ی مراجعه به دندانپزشک بیشتر جهت آشنایی کودک با محیط و دندانپزشک است و نباید درمان مفصل و سنگینی صورت گیرد
  • از دندانپزشکی بعنوان وسیله­ای برای تنبیه کودک استفاده نکنید. .
  • از جايزه به عنوان رشوه براي انجام درمان دندانپزشكي استفاده نكنيد.
  • از خاطرات بد خود دردندانپزشکی مقابل کودک صحبت نکنید .
  • بعضي مواقع مشاهده جلسات درمان دندانپزشكي والدين يا خواهر يا برادر توسط كودك، قبل از جلسات دندانپزشكي، در پذيرش درمان توسط آنها موثر است.
  • از کلماتی که استرس زا هستند مثل مانند : آمپول ، سوزن و … استفاده نکنید .

بعنوان والدین، در حین درمان دندانپزشکی کودکمان چکار کنیم؟ چی بگیم؟ چی نگیم؟ 😊

  • اگر این امکان هست که داخل اتاق کار باشید، راحت و ریلکس بشینید و نقش ناظر رو داشته باشید.

همون حس امنیت از حضور شما برای بچه کافیه.

  • اجازه بدید دندانپزشک با کودک به تنهایی صحبت کند و بتواند ارتباط خوب برقرار کند. بچه‌ها نگرانی و استرس را از نگاه شما و تک‌تک کلمات شما میتونن دریافت کنند. پس قلباً آروم باشید و به پزشکتون اعتماد کنید؛
  • کار یک متخصص اطفال دقیقا همینه که اول یک ارتباط و صمیمیت خوب با بچه برقرار کنه. جمله‌هایی که بارمنفی دارد جلوی کودک استفاده نکنید؛ مثلا درد داره؟ گریه میکنه؟ اذیت میشه؟ آمپول میزنید؟ یا مثلا به کودک نگید در حین کار چشماتو ببند؛ چون تصور میکنه چه بلایی قراره سرم بیارن که میگن چشمامو ببندم!
  • خلاصه اینکه اگر ترس و نگرانی یا سوالی خودتون برای درمان کودک دارید، اول تنهایی با دندانپزشک، قبل ورود کودک به اتاق درمان، مطرح کنید.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *